Çocukluk deyince neşe, eğlence ve sorunsuz bir dünya aklımıza geliyor Sonuçta, biz yetişkinler gözünden bakınca çocukların tek işleri oynamak, büyüdükleri zaman da okula gitmek, dertleri, tasaları ne olabilir ki...
Oysaki aynen biz yetişkinler gibi çocukların da hayatında birçok stres kaynağı olabiliyor. Neler mi mesela?
Aile içi faktörler (anne-babanın ruhsal durumu, eş ilişkisi, çocuğun yaşına ve gelişimine uygun olmayan beklentileri, ilgisizlik, boşanma, ev değişikliği, maddi sorunlar vb)
Televizyonda gördükleri, duydukları olumsuz haberler, görüntüler
Oynadıkları dijital oyunlar
Yapılması gereken ödevler, başarılması gereken sınavlar
Akran zorbalığına maruz kalmak
Fiziksel farklılıkları yüzünden arkadaşlarının alay konusu olmak
Oyun oynayacak, dinlenebilecek serbest zamanın az olması
Çocuklar yaşlarına ve stresten etkilenme düzeylerine bağlı olarak farklı tepkiler ve davranışlar ortaya koyabiliyor.
Bazısı içine kapanıyor, uyku ve beslenme sorunları yaşayabiliyor veya fiziksel bazı belirtiler gösterebiliyor (karın/baş ağrısı, yatak ıslatma vb).
Okula gitmek istememe, anne babaya aşırı yapışma, saldırgan davranışlar sergileme de görülebiliyor.
Stresin kaynağı her ne olursa olsun, özellikle de uzun süreli, çözüme kavuşturulamayan stresin, çocukları olumsuz şekilde etkileyebileceğini ve gelişimlerinde ciddi sorunlara yol açabileceğini unutmamak gerekiyor.
Çocuğumuzun yaşadığı stresle baş etmesine yardımcı olmak ve zamanında doğru tutumları belirleyebilmek tabi ki biz ebeveynlere düşüyor....