Nasihat etmek kolay da...

Çocuğumuza küfür etmek kötüdür diyoruz. Herhangi bir olaya sinirlendiğimizde küfrü basıyoruz.

Sesini yükseltmeden konuş diyoruz. Bizi kızdırdığı zaman avazımız çıktığı kadar bağırıyoruz.

Çevrendeki insanlara saygılı davranmalısın diyoruz. Rahatça insanları eleştiriyoruz, arkalarından konuşuyoruz, haklarını gasp ediyoruz.

Çevreyi korumalıyız diyoruz. Elimizdeki çöpü sokağa atıyoruz.

Asla yalan söyleme diyoruz. Gün içinde defalarca alenen beyaz yalanlar söylüyoruz.

Emniyet kemerini takman lazım diyoruz. Ay çok sıktı deyip emniyet kemersiz araba kullanıyoruz.

Cep telefonuyla saatlerce oynanmaz diyoruz. Biz elimizden telefonlarımızı bırakmıyoruz.

Abur cubur tüketme diyoruz. Mutfağı abur cuburla dolduruyoruz.

Çocuğumuza edindirmek istediğimiz olumlu davranışlarda biz ne noktadayız, hiç düşündünüz mü? Çocuklarımızın nasihat değil de bizi gözlemleyerek öğrendiklerini aklımızda tutuyor muyuz? ...